Zmagając się ze spłatą zaległych zobowiązań, należy liczyć się z tym, że sprawa trawi do komornika. Gdy tak się stanie, trzeba pamiętać, że jego zadaniem jest ściągnięcie długu, ma do tego celu dostępnych szereg narzędzi, z których jednym z nich jest zajęcie wynagrodzenia. Jednak czy każdy rodzaj uzyskiwanych przez dłużnika środków pieniężnych może zostać zajęty? Jeśli tak, to w jakiej wysokości?
Jakie są podstawowe formy egzekucji prowadzonej przez komorników sądowych?
W ramach wykonywanych obowiązków komorniczych na wniosek sądu komornik może zająć określoną prawnie część środków z konta bankowego, wynagrodzenia za pracę, renty czy emerytury. To są najczęściej spotykane przypadki egzekucji długu. Jednak nie oznacza to wcale, że wierzytelności należnych osobie zadłużonej nie można odzyskać z innych źródeł.
Przepisy prawa zezwalają komornikowi na zabranie części wynagrodzenia również w sytuacji, kiedy ten nie pracuje na podstawie umowy o pracę, a dostaje środki pieniężne z umowy zlecenia. Co do zasady windykator może zabrać z niej jedynie nadwyżkę ponad minimalne wynagrodzenie za pracę, o czym mówią art. 833 § 2 kodeksu postępowania cywilnego. W 2021 roku pensja minimalna wynosi 2800 zł brutto, zatem ściągając dług z osoby zadłużonej, tyle musi pozostać na koncie dłużnika, jeśli pieniądze te „pochodzą” z umowy o pracę, czy też umowy zlecenia — gdy dłużnik w całości utrzymuje się jedynie z pracy na jej podstawie. W przeciwnym razie komornik może zając 100% uzyskiwanego przez osobę zadłużoną wynagrodzenia.
W jaki sposób przebiega egzekucja komornicza?
Każdorazowo egzekucja komornicza musi rozpocząć się dostarczeniem osobie zadłużonej zawiadomienia o rozpoczęciu postępowania. W pierwszej kolejności zajęciu podlega rachunek bankowy i wynagrodzenie za pracę, a następnie gdy jest to niewystarczające, komornik na wniosek wierzyciela może zająć należące do dłużnika ruchomości i nieruchomości celem ich spieniężenia w trakcie licytacji komorniczych.