Celem egzekucji komorniczej jest jak najszybsze odzyskanie długu. Jak może się to odbywać w praktyce oraz których przedmiotów nie można ją objąć? Serdecznie zachęcamy do lektury oraz poznania szczegółów w tym zakresie.
Egzekucja komornicza w praktyce
Pierwszym etapem bezpośredniej egzekucji majątku jest zajęcie wynagrodzenia zadłużonego, a także jego rachunku bankowego. W tej sytuacji obejmuje to wszystkie środki znajdujące się w danym momencie na koncie, ale też te, które wpłyną w późniejszym terminie. Są tutaj jednak pewne ograniczenia i chodzi przede wszystkim o pieniądze na rachunku oszczędnościowym. Są one wolne od zajęcia, ale tylko do trzymiesięcznego, przeciętnego wynagrodzenia.
Warto wspomnieć też, że zajęte mogą być również takie przychody jak renta oraz emerytura. W tym przypadku również są jednak pewne ograniczenia. Może być to 60 proc. świadczenia emerytalnego lub rentowego w przypadku świadczeń alimentacyjnych, a także 25 proc., gdy ma być to na poczet innych długów.
Gdy środki na koncie nie są wystarczające
Kolejnym etapem jest zajęcie ruchomości oraz nieruchomości dłużnika. Egzekucje komornicze mogą w tym przypadku obejmować choćby samochód, a także dom lub mieszkanie będące własnością zadłużonego. Aby je spieniężyć, dokonuje się licytacji komorniczych, czyli publicznej licytacji prowadzonej przez komornika.
Czego nie może egzekwować komornik?
Istnieje też długa lista przedmiotów wyłączonych z możliwości egzekwowania świadczenia. Są to przede wszystkim te artykuły, które są niezbędne do codziennego użytkowania, takie jak lodówka, pralka czy odkurzacz. Przykładem są także zapasy żywności oraz opału i te przedmioty, które są konieczne, aby dłużnik mógł wykonywać pracę zarobkową. Zajęte nie mogą być dodatkowo sprzęty rehabilitacyjne.
Jak doskonale widać, komornik ma tak naprawdę wiele możliwości, jeśli chodzi o egzekwowanie długu. Wszystko to oczywiście może mieć miejsce po złożeniu wniosku i wszczęciu postępowania wraz z klauzulą wykonalności nadaną przez sąd.